Κασίρερ, Ερνστ

(Ernst Cassirer, Μπρέσλαου, Σιλεσία 1874 – Νέα Υόρκη 1945). Γερμανός φιλόσοφος, εβραϊκής καταγωγής. Δίδαξε σε πολλά γερμανικά πανεπιστήμια έως το 1933, οπότε οι ρατσιστικές διώξεις των ναζί τον ανάγκασαν να εγκαταλείψει τη χώρα του. Ανέλαβε πανεπιστημιακή έδρα στην Οξφόρδη και ύστερα στο Γκέτεμποργκ, ώσπου εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ. Εκεί δίδαξε πρώτα στο πανεπιστήμιο του Γέιλ και ύστερα στο πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Η φιλοσοφική θεώρηση του Κ. βασίζεται κυρίως στον Καντ και ο ίδιος θεωρείται εκπρόσωπος του νεοκριτικισμού που πήγασε από την καντιανή σκέψη. Ωστόσο ο Κ. αναθεώρησε την καντιανή θεωρία και συμπεριέλαβε μια ευρύτερη έκταση της ανθρώπινης εμπειρίας. Έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την ανάπλαση των νοημάτων των νέων επιστημονικών θεωριών, κυρίως αναφορικά με τη θεωρία της σχετικότητας. Τα κυριότερα έργα του που αφορούν τη φιλοσοφία των επιστημών είναι: Το γνωσιολογικό πρόβλημα στη νεότερηφιλοσοφία και επιστήμη (1922-23), Έννοια της ουσίας και έννοια της λειτουργικότητας (1910), Για τηθεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν (1921). Επίσης έγραψε και τα έργα Γλώσσα και Μύθος (1925), Φιλοσοφία των συμβολικών μορφών (1923-29), Άτομοκαι Κόσμος στη φιλοσοφία της Αναγέννησης (1927) και Φιλοσοφία του Διαφωτισμού (1932).